قارچ پوستی چیست؟
rnقارچ پوستی یک بیماری پوستی است که آن را با نام مایکوز نیز می شناسند. عامل ایجاد این بیماری قارچ ها هستند. قارچ ها در همه جا زندگی می کنند. آن ها را می توان در گیاهان، خاک و حتی روی پوست مشاهده کرد.
این ارگانیسم های میکروسکوپی روی پوست شما به طور معمول مشکلی ایجاد نمی کنند. مگر آن که سریع تر از حد طبیعی روی بدن تکثیر شوند یا از طریق بریدگی یا ضایعه ای به پوست شما نفوذ کنند.
از آن جا که قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند عفونت های قارچی پوست اغلب می توانند در نواحی عرق کرده یا مرطوب ایجاد شوند که جریان هوای زیادی در آن جا وجود ندارد.
از بیشترین مناطقی که هوا در آن جریان ندارد و عرق زیادی می کند می توان به موارد زیر اشاره کرد:rn
- rn
- پا rn
- کشاله ران rn
- چین های پوست rn
- واژن rn
این عفونت های قارچی اغلب به شکل بثورات پوسته ای یا تغییر رنگ در پوست خود را نشان می دهند و کم کم خارش آن ها شروع می شود. به گونه ای که ممکن است بر اثر خاراندن زیاد پوست زخم شود و تکثیر قارچ پیشرفت پیدا کند. اگرچه عفونت می تواند آزار دهنده و ناراحت کننده باشد اما معمولاً خطرناک نیستند.rn
تشخیص عفونت‌های قارچی
معمولاً عفونت‌های قارچی بر مبنای تاریخچه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می‌شوند. لکه‌ها و ضایعات عفونت‌های قارچی منحصربه‌فرد بوده و معمولاً با یک معاینه فیزیکی ساده قابل شناسایی هستند. همچنین پزشک از یک نور فرابنفش استفاده می‌کند تا لکه‌ها را واضح‌تر ببیند. به علاوه، ممکن است او برای تأیید تشخیص، دستور به کشت قارچ یا نمونه‌برداری (از طریق تراشیدن سطح پوست ضایعه) بدهد.rn
درمان عفونت قارچی
پزشک، نحوه درمان را بر مبنای موارد زیر تعیین می‌کند:rn
- rn
- سن، وضعیت کلی سلامت و تاریخچه پزشکی rn
- میزان گستردگی عارضه rn
- محل ایجاد عفونت قارچی rn
- میزان تحمل بیمار نسبت به برخی داروها، روش‌های درمانی و درمان‌های غیردارویی rn
- انتظارات بیمار از درمان rn
- نظر یا صلاح‌دید بیمار rn
کرم‌ها، مایعات یا اسپری‌های ضدقارچ (داروهای ضدقارچ موضعی). از این داروها برای درمان عفونت‌های قارچی پوست، ناخن‌ها و پوست سر استفاده می‌شود. این داروها عبارتند از کلوتریمازول، اکونازول، کتوکونازول، میکونازول، تربینافین و آمورولفین؛ آن‌ها تحت برندهای مختلف عرضه می‌شوند.
در مواردی که به دو نوع درمان نیاز است یک کرم ضدقارچ با کرم‌های دیگر ترکیب می‌شود. برای مثال، اغلب برای درمان برخی راش‌ها، یک کرم ضدقارچ با یک کرم استروئیدی ملایم مانند هیدروکورتیزون ترکیب می‌شود. کرم ضدقارچ عفونت را رفع کرده و کرم استروئیدی ملایم نیز التهاب ناشی از عفونت را کاهش می‌دهد.
شامپوی ضدقارچ. گاهی اوقات از شامپوهای حاوی کتوکونازول برای درمان برخی عفونت‌های قارچی پوست سر و برخی عفونت‌های پوست استفاده می‌شود.
شیاف‌های ضدقارچ. شیاف‌ها قرص‌هایی هستند که برای قرار گرفتن در واژن طراحی شده‌اند. برخی از داروهای ضدقارچ مورد استفاده برای درمان برفک واژن، خصوصاً، کلوتریمازول، اکونازول و فنتیکونازول، به صورت شیاف عرضه می‌شوند.
داروهای ضدقارچ خوراکی. آن‌ها انواع مختلفی دارند، از جمله:
میکونازول به صورت ژل خوراکی و نیستاتین نیز به صورت مایع (برای اعمال در دهان) در بازار وجود دارند. از این داروها برای درمان برفک (عفونت کاندیدال) دهان و گلو استفاده می‌شود.
تربینافین، ایتراکونازول، فلوکونازول، پوساکونازول و وریکونازول به صورت قرص موجود بوده و توسط بدن جذب می‌شوند. از این داروها برای درمان انواع عفونت‌های قارچی استفاده می‌شود. استفاده از هر یک به نوع عفونت بستگی دارد. برای مثال:rn
- rn
- تربینافین، معمولاً برای درمان عفونت‌های ناشی از قارچ‌های تینه‌آ استفاده می‌شود. rn
- فلوکونازول، معمولاً، به عنوان جایگزین کرم‌های ضدقارچ، برای درمان برفک واژن استفاده می‌شود. از این دارو همچنین برای درمان و پیشگیری از برخی عفونت‌های قارچی در بدن استفاده می‌شود. rn
داروهای تزریقی ضدقارچ. این نوع داروها زمانی استفاده می‌شوند که یک عفونت قارچی جدی در بدن وجود داشته باشد. آمفوتریسین، فلوسیتوزین، ایتراکونازول، وریکونازول، آنیدولافانگین، کاسپوفانگین و میکافانگین داروهایی هستند که گاهی اوقات به صورت تزریقی استفاده می‌شوند. استفاده از هر یک بسته به نوع قارچ عامل عفونت بستگی دارد.
rn